تبیین و بررسی نظریهٔ غایت‌شناختیِ محتوای ذهنی با تأکید بر دیدگاه‌های درتسکی و میلیکان

حیث التفاتی یکی از ویژگی‌های اصلی حالات ذهنی است‌‌ و از همین‌رو‌‌، یکی از مسائل فلسفهٔ ذهن تبیین فیزیکالیستی این ویژگی است. موضوع این مقاله بررسی دو جنبهٔ مرتبط به هم این مسئله، یعنی امکان حیث التفاتی و چگونگی تعیین محتوای ذهنی در نظریهٔ غایت‌شناختی محتواست. بر اساس این نظریه‌‌، تکامل طبیعی ارگانیسم زنده و کارکردهای غایی مبتنی بر آن‌‌، محتوا را متعیّن می‌کند و به کمک آن می‌توان تبیینی طبیعی و فیزیکی از حیث التفاتی و محتوا به‌ دست داد. در این مقاله، پس از بیان مبانی این نظریه (واقع‌گرایی دربارۀ حیث التفاتی‌‌) طبیعی‌گرایی و اصل تکامل طبیعی انواع و _ در گام نخست _ دو تقریر اصلی این نظریه‌‌، یعنی معناشناسی دال درتسکی و معناشناسی مصرف‌کننده میلیکان‌‌ را مطرح کرده و سپس به ارزیابی آن می‌پردازیم. مهم‌ترین اِشکال نظریه، این است که نمی‌تواند محتوا و معنای مفاهیم منطقی، فلسفی و نیز مفاهیم عدمی را تبیین کند و از این‌رو‌‌  _ حتی اگر بتواند در مفاهیمی که ارتباط نزدیکی با امور زیستی دارند، شرایط لازم و کافی تعیین محتوا را مشخص کند ‌‌_ در خصوص مفاهیم پیش‌گفته با مشکل مواجه است و به همین دلیلْ ناتمام به حساب می‌آید.